maandag 4 juli 2011

el pueblo.....a la orden!




































































































































































































































































































































































































































































































Hallo!!! Genoeg avonturen dus vamos....De vorige keer was ik in Cartagena maar de eerste 2 fotos zijn nog uit Medellin. De eerste spreekt voor zich ook als je geen Spaans kan en er is inderdaad veel plastic daar, ik heb daar niks mee. De tweede zijn Juul en ik op ons dagtochtje nabij Medellin!

Cartagena is heel mooi en heel warm en heel toeristisch ook de minder mooie (of juist mooie wat je wil) kant van toerisme, veel sex en drugstoerisme. Dikke Gringos van 65 met meisje van 20 aan de hand en kan liefde zijn heus maar ik zag er een paar dat was te veel van het goede. Wel leuke tijd gehad daar en paar oude bekenden gezien en goed gestapt maar daarna was ik er helemaal klaar mee. Met de gringotrail welteverstaan. En Cali en Cartagena in hostals met alleen maar gringos met veel stappen is leuk maar ook ongezond, zwaar en saai. Ben dus kust af gaan rijden tot ik een leuke plek aan het water had gevonden en bleek een restaurant. Heb de eigenaar gevraagd of ik mijn hangmat op de 2de mocht hangen en dat was prima. Hij had ook een kano die ik mocht lenen en er was verder geen hond daar alleen de buurvrouwen met wie ik s avonds ging kaarten en dus heerlijk 2 dagen rust!
En ik wilde vissen, het werd weer tijd en dus missie was vissers zoeken. In Puerto Colombia vond ik ze zo. Ging naar de kade zij dat ik wilde vissen met de jongens en binnen 30 miuten en commotie zat ik in het casa de pescadores met een bord rijst en natuurlijk vis op mijn schoot.

Omar was de grote man met aantal boten en het was zijn huis. Hij bood gelijk aan dat ik daar kon slapen en zou het regelen dat ik de dag erop mee kon. Het huis stond iets hogerop in het dorp en vanuit mijn hangmat mooi uitzicht over de baai. Alles werd geregeld en daags erop om 5.00 op en met de mannen op pad. Altijd weer mooi om te zien hoe de hierachie werkt aan bord. Jose de jongste moest alle zware spullen, sjouwen, de boot zee op duwen en de vis voor aas fileren, terwijl de rest dan andere klusjes doet als lijnen voorbereiden en roken. We gingen voornamelijk voor Pargo (zie foto is die roze vis) en die zitten op zo, n 100 meter diepte. Plus stroom en lijnspeling visten we dus met ca. 150 m aan sik nylon lijn. En dat valt tegen. Je hebt een dik lood en een paternoster (Bennie!!) en als als gebruikten we sardine. Lijn uitgooien en tot je op debodem bent ben je al 5 miuten verder en de lijn ophalen is zelfs zonder vis al zwaar en kost je zeker 10 minuten en dan hopen dat je lijn niet in de war raakt want de boot is niet zo groot.

Ook moelijk is de beet te herkennen omdat de lijn zo lang is en icm met deining en stroming. Kortom ik werd even met de enud op de feiten gedrukt dat ik nog wel zaken te leren heb. Heb er uiteindelijk 2 gevangen en de andere zo rond de 15 de man. Om 18.00 earen we weer terug en de jongens worden door Omar per kilo betaald. Om de mannen te bedanken kocht ik 3 flessen Aguardiente en die gingen gelijk open en er werden later nog veel meer flessen gehaald en het werd later en later.....de dag erop zijn de jongens niet gaan vissen.

De volgende dag ben ik toch vroeg opgestaan en op weg richting een hostalnabij Tyrona Park en dat staat bekend als nogal mooi daar. Vreindin uit Cali, Juliana (makkelijk die naam...) die ik al tijdje kende had me uitgenodigd in het hostal van haar tante. Zij ging er naar toe voor vakantie en beetje om te werken want er was een plaag met de palmen bij het hostal en zij heeft een eigen bedrijfje die met natuurlijk producten plagen verdelgt. Was 5 uur rijden en mijn motor was heel slecht aangezien mijn tandwiel volledig versleten was voor de derde keer. Blijft terugkomend probleem aangezien originele onderdelen niet te krijgen zijn. Rij nu met suzuki tandwiel en yamaha ketting...
Enfin, toen ik eenmaal het hostal gevonden had stond ik even met de bek vol tanden. Gigantisch groot terrein te berieken via een 3 km lang landweggetje en met een eigen kusttrook van zo,n 500 meter. Werd ontvangen met verse mangodsap en gekoelde handdoek. Bleek dus een behoorlijk sjiek hostal te zijn met 15 cabanas verdeeld over het terrein. De tante was een oud hippie en echt een portret en haar oom die leefde daar ook was een soort stonende yogie. Tante heet Patty heeft over de hele wereld gewoond, over zaken gehad en gedaan, is Boedhistisch en hyperactief.
Kosten voor dit hostal zijn ca. 150 dollar per nacht en er komen veel bekende mensen uit kunst en televisiewereld, schrijvers en Shakira was er ook eens maar heeft maar de helft van de rekening betaald maar dat terzijde. Er waren 3 heerlijke maaltijden per dag altijd bestaand euit meerdere gangen en altijd vergezeld van de beste sapjes. Deze kakkerlak was dus behoorlijk in zijn nopjes want als familie zijnde bataal je natuurlijk niet. Ben hier 10 dagen gebleven en supertijd gehad. Tussendoor nog 2 nachtjes in Tyrona Park geweest wat ik behoorlijk vond tegenvallen. Is heel mooi maar is ook net Goa of eiland Thailand met veel toesristen drinkend op strand en dat verwacht je niet in het zogenaamde mooiste natuurpark van colombia. En ik moest een bandje om bij binnenkomst nou dan heb ik het al behoorlijk gehad. Maar goed het was uiteindelijk best mooi en ben eerste dag heel ver gelopen net zo lang tot ik niemand meer zag en daar mijn hangmat opgehangen, gekookt en gechilled tot een uur of 20.00....toen kwam de regen en die ging pas om 4.00......koud had ik het....mijn gefrabiceerd dakje van een laken bood weinig soelaas. Andere dag in een hostal mijn hangnat gehangen maar die nacht regende het niet. Voor de rest park verkend aardig wat gelopen en nog een mooi moment gehad met zo n 50 apen midden in het bos. Ze bleven wel een half uur met zijn allen boven en om me heen spelen, eten en slingeren, echt super!

Op 11 juni zorgde ik natuurlijk weer terug te zijn in het luxe....en daar mijn verjaardag gevierd. Patty had de koks opdracht gegeven om een mopoie verjaardagstaart te bekken en dat was me daar een taart, heerlijk en in hartvorm!

Aangezien er verder niet veel te doe3n was dan relaxen en de volgende lekkere maaltijd afwachten plus dat ik me wel heel erg kakkerlak begon te voelen ook wat klusjes gedaan. Metde surfboys van de bar het hele strand opgeruimd, alle palbomen geteld voor project Juliana, 700 stuks, mangos ruimen en sorteren en laaste 2 dagen alle palmen van zakje met labaratoriuminsecten voorzien die de parasieten in de palmen te lijf gaan. Tussendoor ook nog paar leuke uitstapjes gemaakt in de omgeving. Patty zat dan pratend en rokend (ook paffers uiteraard) honderduit te vertellen terwijl haar chauffeur ons bracht waar wij wilden.

Toch komt er een tijd van gaan en die kwam dus. Op weg naar Cabo de la Vela met als doel om de noorelijkste kaap te gaan. Dat is niet gelukt want woetijn ne heel moelijk te rjden en gids was veelt te duur. In Cabo aardige Belg en Colombiaan ontmoet en paar goede dagen gehad, beetje verkennen, vissen enzo.

Wn toen kwam toch het moment om Colombia te verlaten (had in Cartagena al visum met maand verlengd) en dat doe je niet graag want Colombia is super! De mensen zijn superaardig en heel spontaan en uiteraard ook opportuun en onbetrouwbaar maar om pilsje mee te drinken perfect!

Tijd voor Venezuela, land van de nieuwe grote roerganger Chavez die al jaren de revolutie voor de Pueblo voert. De Pueblo is het volk en dan met name de armen. In mijn volgende post zal ik mijn ervaringen hieromtrent nader beschrijven.

Geld regelen was wat ik Colombia al had gedaan. Dollars regelen welteverstaan. Want de verhouding Dollar/Bolivar F = 1 tot 4.3 uit de automaat maar op straat 1/8. Dubbel dus. ALs je dus geen dief van je plata wil zijn breng je dus beter cash.
Ik ben via de kust naar Coro gegaan om daar geld te regelen en daarna naar peninsula met de noorelijkste punt van Zuid America, daar waar die vuurtoren staat. Aan de westkust in dorpje aan strand plek gezocht om te slapen maar alleen dure hotels tot ik een Peruaan ontmoette op het strand. Hij had 2 grote huizen vertelde hij mij. Ik vond dit knap voor iemand die 11 parasols verhuurt maar enfin ik mocht in 1 van zijn huizen aan de het water slapen samen met 2 artesanials. Uiteindelijk bleek het niet zijn huis maar van een vriend en uiteindelijk bleek het niet zijn vriend maar een oppashuis van een vriend van een vriend. Huis was van rijke olieman en emand uit dorp had de sleutel om zo nu en dan te checken en als het donker was dan liet die dorpsjongen de peruaan en de 2 artesanials daar binnen in ruil voor wat wiet. Daar dus geslapen en goede avond gehad met die gasten. s Ochtends natuurlijk weer vroeg op om huis weer leeg te doen lijken...

Hierna naar Chichiviriche ook aan de kust en nabij Natuionaal Park. Hier huis gevonden aan kust helemaal voor mij alleen voor 8 dollars per nacht en de 2 verhuurders, 2 jonge gasten waren heel relax. Vanuit hier naar Cayo Sombrero gegaan een prachtig eilandje. Had met met boot laten afzetten en er waren zo n 50 gasten gedurende de dag maar eind van de dag ging iedereen terug en ik had enkeltje en ben dus (stiekem) gebleven. Mooie vis gevangen en had tot de volgende ochtend heel eiland voor mezelf! Oh ja, het regende wel weer hard snachts dus dat was minder want wederom geen schuilplek. Dag erop eind van de middag terug gegaan maar dat bleek moeilijk want alle boten gingen naar een andere haven en ik was even bang dat ik nog een nacht moest blijven en had geen drinkwater en eten meer maar de laatste boot met een argentijns stel namen me mee! Nog dag in mijn eigen huis gebleven, wassen, beetje plannen enzo en toen naar Chorony, ander dorp aan kust on natuurpark! De route er naar toe was al geweldig, supervegetatie en grote apen in debomen boven de weg. Sliep in mijn hangmat bij een hippiedrugsverslaafd koppel voor weinig en het bleek 4 dagen feest daar want San Juan de Baptiste...och zoveel Katholieke feestdagen hier. Echt Caribean dus veel trom, wilde dans en die Venezualen zijn dol op drank...allemaal hier in ZA maaqr hier...iedereen vanaf 7 uur sochtends aan de borrel! Eerste avond gelijk een oude visser en nu levensveraalverteller Nicolas otmoet op de kade met zijn fles likeur en de volgende 4 dagen veel met hem gedronken en mooie verhalen gehoord! Ook nog dagje met de boot naar nabijliggend dorp geweest waar de beste chocola ter wereld wordt gemaakt en die gaat naar Zwitserland en ook nog geprobeerd jungletocht te maken maar dat ging niet want te dicht struikgewas. Wel een coral gezien...

Na al die caribiche gekkeigehid tijd voor bergen want ben in alle landen naar de bergen Andes geweest en dan moet je het afmaken ook. Merida dus, centrum voor outdoor in Venezuela. Onderweg aangehouden door politie ( en die zijn hier niet aardig en niet zoals in andere landen waar je over vrouwen, voetbal en drugs praat) en die gingen alles controleren en de scherpe man kwam tot de ontdekking dat mijn groene kaart maar tot 1-5-2011 liep. EN hij had gelijk want die nieuwe heb ik natuurlijk niet. Hij was stellig, motor hierlaten en niet verder rijden. Kut kut kut, maar ineens bedacht ik me dat ik in Colombia ook een verzekring had afgesloten want is verplicht. En dat moest voor minimaal 3 maanden en liep tot 30 juni...het wad de 27ste UUUF geluk gehad. Ga er nu maar hier een afsluiten.

In Merida is het heel rustig, soweiso is het in Venezuela behoorlijk rustig, weinig toerisme nu, mensen zijn toch beetje bang maar in mijn hostal 2 Argentijnen ontmoet. Eerst ben ik nog dagje gaan canoyingen en eind van de dag met de 2 Argentijnen, Sebasrian en German de bergen in. Zijn 3 dagen wezen kamperen en ik ben zaterdagochtend in mijn eentje de Pan de Azucar opgeweest. 1 Argentijn wilde niet en de ander wel maar die moest na 30 minuten al kotsten door hoogteziekte. Was mooie tocht alleen op de top was zwaar want in 15 minuten was het ineens volledig bewolkt. Deze berg heeft dan ook de reputatie dat er veel toeristen verdwalen of verdwijnen maar dat had ik al gehoord en had dus genoeg sporen achtergelaten.
De Argentijden zijn echt prachtige gasten en zijn goed wezen stappen hier en morgen ga ik door tenminste als ik geld heb....de cash uit Colombia was niet zoveel dus heb mijn de eigenaar van de agencia waar ik canonying deed een treansfer gemaakt naar zijn rekening in Miami, dus euros naar dollars en dan gaat hij mij in Bolivar uitbetalen maar hij heeft geld nog niet op rekening maar ga nu maar weer eens even informeren!

oja, benzine hier is gratis, nee echt dat is ongeloofelijk, een volle tank a a 15 liter kost me zon 1,5 Bolivar dat is zon 15 eurocent.....