Hoi! Tijd voor een update! Ben benieuwd of ik het nog weet....Laat me denken hier in dit bloedhete internetcafe vol met mooie Colombiaanse studentes....wordt een lastige vandaag dat staat buiten kijf.
Ja, ik weet het weer, ik zat bij de negers in San Lorenzo Ecuador en vandaar naar Otavalo gegaan, bekend om haar inheemse markt en ideaal voor het kopen van leuke souvenirs voor thuis....enfin dus vol met toeristen met tassen vol met mutsen, hangmatten, ponchos etc. al die marktlui uitgedist met traditionele kleren, kortom een circus waar ik totaal niet van hou. Gelukkig is marktdag ook hanenvechtdag in het speciaal daarvoor gebouwde hanenvechtgebouw. Hier kan de man bierdrinken, gokken en zijn lijf leeg schreeuwen terwijl de hanen elkaar 10.12 min bestrijden en er is een winnaar als er 1 dood is of als er 1 na 3 pogingen nog steeds niet op zijn poten blijft staan. Ze hebben scheermesjes met kaarsvet en tape bevestigd aan hun poten maar dat is voornamelijk om een beetje bloed en dus spectacel toe te voegen....in volgens mij alle beslissende gevechten die ik heb gezien was het gewoon een snavel in anders nek en krak. De omgeving van deze plaats is erg mooi, ben een middag met een Zwitser naar een meer gegaan, eigenlijk om te vissen en te blowen want de avond ervoor was behoorlijk heftig geweest maar ipv onze lichamen te vervuilen zijn we toch een bergtopje gaan pakken op onze slippers en in t'shirt en kortebroek onderwijl pochend over wie er de meeste bergervaring had.....eenmaal boven begon het te hagelen en de 2 ervaren mannen moesten dus uiteindelijk ijskoud, glijdend op blote voeten door modder en steen terug naar beneden! Daarna ben ik 2 dagen naar een nationaal park geweest, een prachtig meer omringd door een vulkaan. Met de motor kon ik ver het park in en had dan ook echt een top plek! Daags erna was wel even werken want het had de hele nacht keihard geregend en dat vriendelijke smalle paadje van dag eerder was nu smerig diep modderspoor dus dat werd duwen, zo blijf ik fit.
Dat was Ecuador, op weg naar Colombia! Mijn laaste stuk Ecuador kwam ik Jose tegen die ook op weg was naar Colombia en met hem heb ik 2 dagen gereden. Uiteraard moest er bij aankomst in Colombia pilsjes gedronken worden en werd uiteindelijk mooie wilde avond in Pasto, welkom in Colombia!
Daarna ben ik via Popayan, mooie witte stad gelijk doorgegaan naar Cali om daar weekend mee te pakken. Ik zou hierdoor later zelfde stuk terug moeten rijden omdat ik graag San Augustin en Tierradentro wilde zien maar dat boeide me niet.
In Cali kwam gelijk goed feest gehad, eerste met mijn hostal uit naar salsabarren en uiteindelijk met een Colombiaans koppel s ochtends om 8 uur naar een bordeel omdat daar de bar nog open was en daarna om 12 uur naar hun huis, oftewel huis van de moeder van de jongen. Ze wonen hier allemaal nog heel lang thuis. Moeder gelijk lekkere lunch maken en keek nergens van op, typisch zuid amerikaans, alles is altijd wel goed. Enfin maar je moet natuurlijk altijd wel voorgesteld worden aan de hele buurt....en andere familie.....enfin niet mijn meest favoriete bezigheid als je al een nacht gefeest hebt maar goed je wil hun gastvrijheid natuurlijk goed beantwoorden! Dus doe je maar weer je best! Daarna even chillen en zaterdagavond weer op pad. ditmaal iets rustiger dat dan weer wel.
In Cali kwam gelijk goed feest gehad, eerste met mijn hostal uit naar salsabarren en uiteindelijk met een Colombiaans koppel s ochtends om 8 uur naar een bordeel omdat daar de bar nog open was en daarna om 12 uur naar hun huis, oftewel huis van de moeder van de jongen. Ze wonen hier allemaal nog heel lang thuis. Moeder gelijk lekkere lunch maken en keek nergens van op, typisch zuid amerikaans, alles is altijd wel goed. Enfin maar je moet natuurlijk altijd wel voorgesteld worden aan de hele buurt....en andere familie.....enfin niet mijn meest favoriete bezigheid als je al een nacht gefeest hebt maar goed je wil hun gastvrijheid natuurlijk goed beantwoorden! Dus doe je maar weer je best! Daarna even chillen en zaterdagavond weer op pad. ditmaal iets rustiger dat dan weer wel.
Na dit weekend op naar San Augustin, een van de mooiste sites van Zuid Amerika vanwege de honderden stenen beelden van bestaande en niet bestaande figuren. Deze beelden zijn ca. duizend jaar oud en uit diverse periodes, die ca. kan dus zijn 600 jaar oud maar kan ook zijn 14oo jaar oud. De beelden staan bij graftombes en her en der verspreid door de hele omgeving. Een heleboel staan ook op hun niet originele plaats omdat boeren ze verplaatsten. Wat ik ook altijd mooi vind van sites is als je ziet wie de ontdekkers cq archeologen zijn. Bij deze site was er bijvoorbeeld een Duitser al heel vroeg bij, geloof in 1912 ofzo, als je dan voorstelt hoe het toen allemaal was en welke middelen ze tot hun beschikking hadden dan moet dat toch echt avontuur zijn geweest!
De hele omgeving is heel mooi hier en je vindt hier ook de grootste hoogste diepste waterval van Colombia. Hierna door naar Tierradentro en mijn eerste serieuze kennismaking met iets dat nu al zo n 2 maanden hier speelt (ook in Ecuador ja), REGEN. Ja, elke dag regent het en in Colombia zelfs nog iets meer en het is ook periode van La Niña, eens in de 5 jaar, warm/koud stroom invloedt, meer info Bram K., enfin het regent dus als een gek en dat heeft natuurlijk haar impact op de omgeving in het algemeen en de wegen in het bijzonder. Zandpaden veranderen in modderpaden en bij echte regen veranderen wegen in niet wegen. Dit laaste is het meeste lastige want als je geen weg hebt kan je Of ergens niet aankomen Of ergens niet vandaan gaan. En als zulks gebeurt als je je ergens tussen 2 van zulke activiteiten bevindt dan zit je dus vast in niemandsland. Doorgaans hebben ze op de meeste plekken wel materieel en is het een kwestie van een uur of een uur of 3 wachten en met de motor is het makkelijker dan met auto dus wij kunnen vaak eerder maar soms is het echt gekkenwerk. Later hierover meer.
Tierradentro is echt een heel mooi klein dorpje en hier vind je graftombes die je verstelt doen staan uit ca. dezelfde periode als de beelden uit San Augustin. Die beelden kom je hier, in veel mindere mate, trouwens ook tegen. Je kan hier dus boven op een heuvel op een richel 15 tombes tegenkomen, met prachtige uitgehouweelde wenteltrappen tot 9 m diepte waar zich een kamer met muurschilderingen bevindt van 50 m2! Ook hier wederom superomgeving en ik ben nog een dag blind gaan lopen en kwam toen bij indianen terecht, waren niet echt blij mij te zien. Moest geld betalen om een erf over te gaan en fotos maken, nee.
Ook hier weer 3 dagen regen en de laatste nacht leek wel oorlog. De volgende ochtend dan ook hele dorp op straat....alle kinderen waren er nog en dus niet naar school....afgesloten. Ik wilde dat weekend weer in Cali doorbrengen en moest al zeker 8 uur rijden dus vloek. Toch besloten om te proberen. Na 5 km kwam ik op plek des onheils en ja, zag er woest en gevaarlijk uit en al die modderstromen. Toch ging er een motortje door met behulp van aantal man. HEE Gringo, vamos!!!! eh lijkt me niet mogelijk mannen met mijn motor...no problemo....enfin, uiteindelijk ik zittend op de motor en aan beide kanten 3 man hebben we over een afstand van 80 m de motor door de stroom gekregen! Ik kon dus door, werd wel een lange dag want de hele route was erg baggerig! Maar goed, in Cali in de salsaclubs ben je dat zo weer vergeten!
Week daarop naar San Cipriano geweest om te kamperen, je kan in dat dorpje alleen komen over een oude spoorlijn die vroeger werd gebruikt voor mineralen maar nu al jaren ongebruikt. Er is dus geen locomotief maar de negers daar hebben karren gebouwd die ze met hun 125cc motors over de spoorlijn vervoeren. En zo overbruggen ze de 8 km naar hun dorp.
Heel relaxt dorpje, eigenlijk 1 straat met wat houten huizen en een rivier en daar kan je mooi naast kamperen. De big mamas maken heerlijk zoetwater garnalen met kokos en je hebt er in de jungle een aantal zeer mooie watervallen, las cascades del amor! Hierna ben ik via Buenaventura met een boot naar Ladrilleros geweest. Schiereiland aan de Pacific zonder wegen en prachtige rotskust met palmen en anders groen. Ik ging hier heen omdat ik een poster had gezien met een 3 daags housefeest op deze plek. En house vind je hier niet zoveel nog. Toen ik aan kwam kon ik me er weinig van voorstellen. Alleen maar weer hele relaxte negers en overal klonk salsa, rumba en reggaeton. Tent gezet op rots (batterij leeg dus geen fotos vandaar) en naar restaurant waar ik al snel werd geroepen door een erg stoertje met donkere zwarte snor, Rayban en Amerikaans accent of iets wat daar op leek. Naast hem zat vrouw met hele grote tieten en duidelijk Amerikaans. Frenkie en Lesley from New York. Hij was Colombiaans en op 12 jarige leeftijd naar ny gegaan en daar in the Bronx op een Italiaanse school terecht gekomen en hij identificeerde zich dan ook volledig met het Italiaanse en dan vooral met de Italiaanse mafia. Frenkie had zijn roeping gevonden door drugsdealer te worden en daarom zat hij hier dan ook lekker op dit eiland waar hij ook een huis had. Hij gaf wel eerlijk toe dat hij niet een hele grote jongten was maar groot genoeg om goed te leven! En daar heb ik mooi een paar uur van kunnen genieten, de lekkerste vismaaltijden, de beste rum en Frenkie betaalde alles en heb me stuk gelachten om alle anekdotes en ook zijn Engels. ZO beroerd na meer dan 40 jaar in Amerika te hebben gewoond. Na afscheid te hebben genomen op naar het feest, op een klif naast de zee, negers van het eiland en rijk spul uit de stad en 1 gringo ging het helemaal los! 2 dagen goed vermaakt en toen ik de boot terug pakte kreeg ik van de soldaten nog een compliment over baila loco! Terug naar Cali, weer paar dagen gebleven en toen naar Solenta, koffiestreek, mooi voor wandelen en voor goede koffie. Van Salento wilde ik richting Bogota maar ik kwam de berg niet over....Transalp had het echt heel zwaar en was echt klote want is superdukke bergweg (la linea) die de kust met Bogota verbindt en is dus een lange file van dikke vrachtwagens en daar wil je niet tussen zitten te kloten. Heb daar paar uur tussen zitten kloten en ben nog bij vrachtautomonteurs geweest die daar allemaal langs de kant hun kans afwachten tot er weer eens eentje uitvalt maar die jongens waren echt van dik hout zaagt men planken dus toen terug naar redelijk groot stadje. Dit allemaal met zo,n 20 km per uur en mijn achterrem had het ook begeven. Je hebt soms van die dagen. Werkplaats gezocht en 2 man gelijk aan de slag. Ik ging even naar internet en toen ik terug kwam lag mijn hele motor uit elkaar. Kleine werkplaats, overal onderdelen, en natuurlijk overal vrienden, familie, koffieverkopers, kinderen. Kortom ik werd redelijk nerveus of het ooit wel goed zou komen. De mannen greinsden alleen maar en waren erg gelukkig dat ze eens niet aan een 125 maar aan een 600 konden sleutelen. Ze maakten zelfs fotos en filmden! Na beiden 8 uur gesleuteld te hebben en uberfinetuning (en dat zonder originele onderdelen) mocht ik het proberen in de buurt......Uuuf super! Was iets mis met de injectie, de naalden voor beiden cilinders waren compleet versleten en dus kwam er niet juiste hoeveelheid benzine tot verbranding. Volgende dag om 5 uur op en nopgmaals la linea proberen......als een vliegtuig! Binnen 5 uur was ik in Bogota!
In Bogota nog vriendin uit Cali ontmoet en dus weer een hele familie langs (begin al expert te worden) en verder een relaxte week gehad. Bogota is echt een cultuurstad, dit itt Cali daar heb je alleen in het weekend iets te zoeken. Genoeg te zoeken trouwens. In Bogota heb je veel mooie musea, goed leven op straat en heb de 1 mei dag vd arbeid nog meegelopen. Niet helemaal tot het einde trouwens, toen gingen ze vechten enzo.
Zat hier in erg leuk hostal van Franse gast en Colombiaanse chica. Overigens zijn meer dan de helft van de hostals hier van deze samenstelling, het heerst.
Na de stad eindelijk weer eens tijd voor het echte werk. Mijn laatste kans ook om nog echte bergen te pakken en dus geen andere keus dan gaan ondanks dat het nu de slechtste periode van het jaar is. Zowel voor de bergen en het park als voor de wegen om er te komen. Goed plan dus.
Sierra Nevada de Cocuy, Andes van Colombia. Heenreis ging goed en het was zelfs een soort van droog. Dag van aankomst meteen parkpas geregeld, backpack gehuurd en eten ingeslagen en bij het prakkantoor waren 2 Canadese broers die 4 dagen gingen met gids en ook een toppoging van de Pan de Azucar wilden doen. Ik zag mijn kans schoon en besloot hetzelfde te proberen als in Peru. De gids en breors gingen accoord. Ik zou eerst 3 dagen alleen gaan en dan zouden we de derde avond elkaar in refugee ontmoeten en dan s´ochtends vroeg de berg op.
Dag erna vroeg op en met de motor zo ver als mogelijk park in en lopen. In de regen uiteraard. Alleen maar regen het was haast soms bijna niet leuk meer. Sterker nog het soms zelfs even echt niet leuk. Gelukkig ook paar droge momenten gehad en dus ook nog even 3 uur van een van de mooiste meren van de Americas mogen genieten! Wat een spiegelingen! Derde dag terug naar Refugee was er een deel van een pas waar ik door moest voelldig in rivier veranderd. Moest paar meter naar beneden over rivier springen en mijn tas gooien. Spannend.
Daarna broers omtmoet en s´ochtends om 4 uur kwam de gids en zijn we gegaan. Veels te laat volgens mij maar volgens de gids geen probleem. Uiteraard regende het keihard en de sneeuw op de gletscher was dan ook heel zacht. Tot ons middel zakten we erin. Zijn uiteindelijk tot 5100 m gegaan en toen begon het daar te sneeuwen en de 2 broers wilden niet verder en de gids ging gelijk overstag wat ik zelf een beetje jammer vond maar goed. Kortom Zo´n 80 meter onder de top terug gegaan. Vorige keer in Peru ook al niet gehaald maar toen was het echt overmacht. Enfin, misschien was het wel beter zo dan maar he Mam!
Waren uur of 17.00 weer beneden en toen moest ik nog terug naar dorp rijden en de wegen waren vreselijk. In mijn hotel bij lief oud omaatje kwam ik zeiknat aan en daar lekte het dak dus bed was ook nat. Soms is het leven even nat.
Dag erna vroeg op richting Bogota. Hoef natuurlijk niet te vermelden dat het weer de hele nacht geregend had. Op de eerste 2 km al 2 grote hopen zand en bomen op de weg. Eerste dorp nog gehaald daarna complete weg over paar honderd meter verdwenen. Wachten. Na 3 uur konden de motoren verder. Ander dorp gehaald maar ook hierna was er een probleem. Oh nee er waren 4 grote problemen en de komende 2 dagen zeker geen doorgang. Er was een alternatief en dit maar geprobeerd. Na aantal km net voor mij was er net een halve berg weer verzakt en een steen bovenop een auto met 6 inzittenden gevallen. Gelukkig geen gewonden wat mijn ienziens een wonder was gezien de grootte van de steen. Vanaf dit stuk werd het echt roulette voor de komende 6 uur. Auto´s en bussen konden niet meer verder en uiteindelijk ben ik met 2 mannen ervoor gegaan. Ernesto en Valentino. Er was al gelijk sprake van bropederschap want we moesten elkaar echt helpen. Posten voor vallende sten op bepaalde stukken en dan schreeuwen ¨vaya´venga, gedrielijk sten verslepen, bomen verplaasten en ik had gelukkig mijn machette en die hadden we hard nodig ook! Na 6 uur huis van Erneste bereikt en hij nodigde ons uit voor een pilsje. Werden 6 pilsjes en daarna moesten Valentino en ik nog door en de bedoeling van dat 1 pilsje was ook dat we dan niet in het donker hoefden te rijden. Laaste 2 uur dus in het donker en ik ben nog een keer voledig vast komen te zitten in de modder maar gelukkig kwamen 2 boerenzonen ons helpen. Daarna nodigden ze ons ook nog uit op de koffie en dat konden we gebruiken. Uiteindelijk kwamen we om 21.00 in het dorp aan vanwaar je weer contact had met de hoofdweg naar Bogota. Beiden totaal onder de modder en we werden als helden onthaald en gelijk de dorpkroeg ingesleept. Werd een gezellige avond en toen ik s´ochtends wakker werd in een pension stond mijn motor naast mijn bed. dus.
Die dag erop wilde ik ontbijten maar de mannen (Trucha, Pecho Lindo y Jannie, de forel mooiborst en Jannie) zagen mij en aangezien de vrouwen in de kerk zaten zaten de mannen natuurlijk in de kroeg. Werd dus fruhshoppen met Aguardiente. Gelukkig heb je zondag niemand op de weg hier dus was veilig. Had dan ook een goede terugreis met wel veel regen ja dat wel. Kwam eind van de dag in Bogota aan maar had inmiddels uitnodiging van meisje dat ik nog uit Buenos Aires kende om bij haar familie te komen en dus werd ik warm ontvangen. Moeders ging gelijk wassen en koken en ik kon lekker in hangmat uitrusten, hele gastvrije mensen weer!
Ben hier 3 dagen gebleven en toen op weg naar Medellin waar ik Juul ook zou treffen!!! Uiteraard veel regen en de weg onderweg bleek al 5 dagen afgesloten omdat over maar liefst 2 km een heel stuk weg was verdwenen. Daarddor wel in heel mooi dorpje geweest en daags erop maar weer een alternatieve weg. Weer dag ploeteren dus door de modder maar eind van de dag nog motorstel ontmoet en die hebben me mee uit lunchen genomen en daarna keurig naar het hostal gebracht waar ik gelijk Juul al tegenkwam! Dat was natuurlijk even raar en wennen maar eigenlijk ook gelijk vertrouwd en Juul zat echt in het grootstepartygringohostal wat je kan bedenken en hebben dan ook 6 dagen veel lol gehad met vooral Engelsen, Ieren en Aussies. Oh ja en ik was ook nog soort van ziek. Althans 2 dagen had ik veel koorts, geen idee hoe het kan....
Met Juul ook nog mooie motortocht gemaakt naar merengebied met grote rots en nu ben ik inmiddels al paar dagen in Cartagena! Fotos van laatste week volgen nog. Had deze fotos al eerder erop gezet maar kwam maar niet aan schrijven toe!
Heb mijn visum ook een maand verlengd voor Colombia want ik schiet niet op maar ga Venuzuela gewoon iets sneller doen, ja toch.
Het ga jullie allemaal weer bijzonder goed!!!!
In Bogota nog vriendin uit Cali ontmoet en dus weer een hele familie langs (begin al expert te worden) en verder een relaxte week gehad. Bogota is echt een cultuurstad, dit itt Cali daar heb je alleen in het weekend iets te zoeken. Genoeg te zoeken trouwens. In Bogota heb je veel mooie musea, goed leven op straat en heb de 1 mei dag vd arbeid nog meegelopen. Niet helemaal tot het einde trouwens, toen gingen ze vechten enzo.
Zat hier in erg leuk hostal van Franse gast en Colombiaanse chica. Overigens zijn meer dan de helft van de hostals hier van deze samenstelling, het heerst.
Na de stad eindelijk weer eens tijd voor het echte werk. Mijn laatste kans ook om nog echte bergen te pakken en dus geen andere keus dan gaan ondanks dat het nu de slechtste periode van het jaar is. Zowel voor de bergen en het park als voor de wegen om er te komen. Goed plan dus.
Sierra Nevada de Cocuy, Andes van Colombia. Heenreis ging goed en het was zelfs een soort van droog. Dag van aankomst meteen parkpas geregeld, backpack gehuurd en eten ingeslagen en bij het prakkantoor waren 2 Canadese broers die 4 dagen gingen met gids en ook een toppoging van de Pan de Azucar wilden doen. Ik zag mijn kans schoon en besloot hetzelfde te proberen als in Peru. De gids en breors gingen accoord. Ik zou eerst 3 dagen alleen gaan en dan zouden we de derde avond elkaar in refugee ontmoeten en dan s´ochtends vroeg de berg op.
Dag erna vroeg op en met de motor zo ver als mogelijk park in en lopen. In de regen uiteraard. Alleen maar regen het was haast soms bijna niet leuk meer. Sterker nog het soms zelfs even echt niet leuk. Gelukkig ook paar droge momenten gehad en dus ook nog even 3 uur van een van de mooiste meren van de Americas mogen genieten! Wat een spiegelingen! Derde dag terug naar Refugee was er een deel van een pas waar ik door moest voelldig in rivier veranderd. Moest paar meter naar beneden over rivier springen en mijn tas gooien. Spannend.
Daarna broers omtmoet en s´ochtends om 4 uur kwam de gids en zijn we gegaan. Veels te laat volgens mij maar volgens de gids geen probleem. Uiteraard regende het keihard en de sneeuw op de gletscher was dan ook heel zacht. Tot ons middel zakten we erin. Zijn uiteindelijk tot 5100 m gegaan en toen begon het daar te sneeuwen en de 2 broers wilden niet verder en de gids ging gelijk overstag wat ik zelf een beetje jammer vond maar goed. Kortom Zo´n 80 meter onder de top terug gegaan. Vorige keer in Peru ook al niet gehaald maar toen was het echt overmacht. Enfin, misschien was het wel beter zo dan maar he Mam!
Waren uur of 17.00 weer beneden en toen moest ik nog terug naar dorp rijden en de wegen waren vreselijk. In mijn hotel bij lief oud omaatje kwam ik zeiknat aan en daar lekte het dak dus bed was ook nat. Soms is het leven even nat.
Dag erna vroeg op richting Bogota. Hoef natuurlijk niet te vermelden dat het weer de hele nacht geregend had. Op de eerste 2 km al 2 grote hopen zand en bomen op de weg. Eerste dorp nog gehaald daarna complete weg over paar honderd meter verdwenen. Wachten. Na 3 uur konden de motoren verder. Ander dorp gehaald maar ook hierna was er een probleem. Oh nee er waren 4 grote problemen en de komende 2 dagen zeker geen doorgang. Er was een alternatief en dit maar geprobeerd. Na aantal km net voor mij was er net een halve berg weer verzakt en een steen bovenop een auto met 6 inzittenden gevallen. Gelukkig geen gewonden wat mijn ienziens een wonder was gezien de grootte van de steen. Vanaf dit stuk werd het echt roulette voor de komende 6 uur. Auto´s en bussen konden niet meer verder en uiteindelijk ben ik met 2 mannen ervoor gegaan. Ernesto en Valentino. Er was al gelijk sprake van bropederschap want we moesten elkaar echt helpen. Posten voor vallende sten op bepaalde stukken en dan schreeuwen ¨vaya´venga, gedrielijk sten verslepen, bomen verplaasten en ik had gelukkig mijn machette en die hadden we hard nodig ook! Na 6 uur huis van Erneste bereikt en hij nodigde ons uit voor een pilsje. Werden 6 pilsjes en daarna moesten Valentino en ik nog door en de bedoeling van dat 1 pilsje was ook dat we dan niet in het donker hoefden te rijden. Laaste 2 uur dus in het donker en ik ben nog een keer voledig vast komen te zitten in de modder maar gelukkig kwamen 2 boerenzonen ons helpen. Daarna nodigden ze ons ook nog uit op de koffie en dat konden we gebruiken. Uiteindelijk kwamen we om 21.00 in het dorp aan vanwaar je weer contact had met de hoofdweg naar Bogota. Beiden totaal onder de modder en we werden als helden onthaald en gelijk de dorpkroeg ingesleept. Werd een gezellige avond en toen ik s´ochtends wakker werd in een pension stond mijn motor naast mijn bed. dus.
Die dag erop wilde ik ontbijten maar de mannen (Trucha, Pecho Lindo y Jannie, de forel mooiborst en Jannie) zagen mij en aangezien de vrouwen in de kerk zaten zaten de mannen natuurlijk in de kroeg. Werd dus fruhshoppen met Aguardiente. Gelukkig heb je zondag niemand op de weg hier dus was veilig. Had dan ook een goede terugreis met wel veel regen ja dat wel. Kwam eind van de dag in Bogota aan maar had inmiddels uitnodiging van meisje dat ik nog uit Buenos Aires kende om bij haar familie te komen en dus werd ik warm ontvangen. Moeders ging gelijk wassen en koken en ik kon lekker in hangmat uitrusten, hele gastvrije mensen weer!
Ben hier 3 dagen gebleven en toen op weg naar Medellin waar ik Juul ook zou treffen!!! Uiteraard veel regen en de weg onderweg bleek al 5 dagen afgesloten omdat over maar liefst 2 km een heel stuk weg was verdwenen. Daarddor wel in heel mooi dorpje geweest en daags erop maar weer een alternatieve weg. Weer dag ploeteren dus door de modder maar eind van de dag nog motorstel ontmoet en die hebben me mee uit lunchen genomen en daarna keurig naar het hostal gebracht waar ik gelijk Juul al tegenkwam! Dat was natuurlijk even raar en wennen maar eigenlijk ook gelijk vertrouwd en Juul zat echt in het grootstepartygringohostal wat je kan bedenken en hebben dan ook 6 dagen veel lol gehad met vooral Engelsen, Ieren en Aussies. Oh ja en ik was ook nog soort van ziek. Althans 2 dagen had ik veel koorts, geen idee hoe het kan....
Met Juul ook nog mooie motortocht gemaakt naar merengebied met grote rots en nu ben ik inmiddels al paar dagen in Cartagena! Fotos van laatste week volgen nog. Had deze fotos al eerder erop gezet maar kwam maar niet aan schrijven toe!
Heb mijn visum ook een maand verlengd voor Colombia want ik schiet niet op maar ga Venuzuela gewoon iets sneller doen, ja toch.
Het ga jullie allemaal weer bijzonder goed!!!!
